Δεν πρόλαβε
πριν γίνουν δυο
τα εκατομμύρια τον σκότωσαν στον ξεροπόταμο
κι έτσι
δεν θα κατηφορίσει μ' ένα άσπρο Triumph στην
κεντρικότερη λεωφόρο
του Rio de Janeiro
δεν θα κατέβει στο ξενοδοχείο Montana
rue Saint - Benoit
υπέρκομψος και νευρικός
*
όμως αυτός γουστάριζε ντύσιμο James Bond
και είχε άλλη όψη των πραγμάτων.
Αυστρία-Semmering-Gstadt
Εξωτερική Μογγολία-Μεξικό- Περού
ήταν στο πρόγραμμά του από παιδί.
Θα προτιμούσε εξερευνητής, κατάσκοπος
και σε μυστηριώδη κόλπα εν γένει
ίσως και διπλωμάτης. κι ο πατέρας
του ξυπνούσ' εκείνη τη στιγμή του ονείρου
τη μάνα του, να σφάξει έναν κόκκορα και
να
γεμίσει κρασί
το κανάτι γιατί είχε έρθει με το φίλο του
τραγουδώντας τον "Σακαφιά στα Σάλωνα
στα δυο στενά που τον σκοτώσανε"
κι η μάνα του ξυπόλητη στις πλάκες με το μαχαίρι
τρεις η ώρα το πρωί.
*
Έτσι λοιπόν αρχίσανε οι μπούκες
με τ' όνειρο μιας γενναιοδωρίας προσεχούς.
Γιατί τ' ορόσημο της λεβεντιάς
και
της
άνεσης
λεγόταν 2.000.000
Έτσι το σκέφτηκε: Δεν ήθελε να νοικοκυρευτεί
μετά, ούτε κατάστημα ν' ανοίξει
ήθελε όμως να γνωρίσει κάποτε
τον Charles Mingus ή τον Kenny Clarke
και να τη φουμάρουνε παρέα σε
ένα μόρτικο studio, rue de l' Ancienne Comedie
ή στους 52 δρόμους
ήθελε να γνωρίσει τον Genet
ήθελε ίσως να γράψει ένα πολύ μυστήριο
βιβλίο στο Saint - Paul de Vence
ή στο Urbino (που τό 'χε δει τότε που
δούλεψε στο καμιόνι-ψυγείο της
Peruggia σαν σωφέρ) μακριά από την οδό Μαυρομιχάλη.
*
Περί αυτού επρόκειτο δηλαδή.
Πλήν όμως, αν εξαιρέσει κανείς
κάμποσους δίσκους από Μάρκο Βαμβακάρη
μέχρι Eric Dolphy και McLean και Pergolesi
προς το παρόν
τίποτ' ακόμα: το '66 θα γινόντουσαν δυο τα
εκατομμύρια. Κι αυτός θα έμπαινε στα είκοσι οχτώ
κι ήταν καιρός ν' αρχίσουν τα ωραία.
Αλλά στον ξεροπόταμο της Φιλοθέης
η μπερέτα εκπυρσοκρότησε
κι ο σφαγμένος κόκορας λάλησε για τελευταία
φορά
τρεις η ώρα το πρωί, ενώ ο πατέρας του
τραγουδούσε τον Σακαφιά
κι η μάνα του ξυπόλητη τον ξεπουπούλιαζε
ενώ η Ursula Andress μισόγυμνη
χαμογελούσε από το Playboy, Via Veneto
τρεις η ώρα το πρωί!
