Τα ωραιότερα ταξίδια μου έγιναν απ΄το δρόμο μέχρι τη μπαλκονόπορτα ενός ξενοδοχείου χαζεύοντας την όμορφη να κάθεται και να τηλεφωνεί, μόνο της ρούχο ένα άσπρο κυλοτάκι. Η άσφαλτος διψάει σήμερα για πεταλούδες αυτόχειρες όπως γυναίκες αποφασισμένες να ξεκολλήσουν απο μέσα τους το κομματάκι του υφάσματος που τις γαμάει από πίσω ιδρωμένο. Όμως είναι καλοκαίρι κι είναι έρημος στο απάνω κατάστρωμα, ενώ το ζευγαράκι - εκείνη μια άθλια χοντρή, εκείνος χυδαία πονηρόφατσα - κάνει ψηστήρι για να γίνουν τρίο: "έλα μαζί και θα σου δείξουμε τα μυστικά του έρωτα". Ας φύσαγε σήμερα και δεσμεύομαι πως θα γινόμουν σκόνη έξω από μαγαζάκι άγνωστο, να με πατάνε μεθυσμένοι οι πελάτες βγαίνοντας ν' ανάψουνε τσιγάρο, και από μέσα ν' ακούγεται αρμόνιο νταλκαδιασμένο, ίδιο παλιό κυκλαδίτικο βιολί. Αρχαία επιγράμματα τατουάζ με ξυραφάκι πάνω στις πλάτες των θαμώνων: "η παλιά αγάπη μένει στην καρδιά και δεν πεθαίνει". Σε ό,τι ζήσαμε εντάξει πήγαμε. Μας άλλαξαν εκείνα που δεν ζήσαμε.
- Τι θα πιείτε;
- Αυτό με τη γαλοπούλα. Υπάρχει κανένα πρόβλημα;
