Όλες του κόσμου τις μητέρες τις λεν Γεθσημανή
Παναπεί κήπος και η νύχτα του
πέρα από τον ξεροπόταμο των κέδρων
όταν κανείς, κανείς και μοναχός
έξω απ' το βάρος των βλεφάρων
Όλες του κόσμου τις μητέρες τις λεν Γεθσημανή
Παναπεί κήπος και το αέρι του
για την αγάπη που 'ναι κραταιά ως θάνατος
και για τη λύπη της έως θανάτου
Εσύ στο τέλος θα ιδρώσεις το αίμα για να μάθεις
ποιος λόγος κυβερνάει τ' ανθρώπινα
