Πρέπει να ξέρεις μηχανή να κόψεις μαύρα μάτια...
Παναπεί να την κάνεις να κατεβάσει το βλέμμα
για να σου δώσει τα φτερά μιας αρχαίας αθωότητας
και όλο εν τέχνει, στην ικανότητα να βγάλεις
από τη βαρύτητα της περίστασης τη χάρη του εξώχρονου
Υ.Γ. Λέει κάθε στίχο δυο φορές, γιατί ο Μάρκος, ως γνωστόν
είχε διαβάσει την Επανάληψη του Κίρκεγκααρντ.
Πρέπει να ξέρεις μηχανή να κόψεις μαύρα μάτια
να 'σαι από ζώου αγριά κι αγγέλου σκαλοπάτια
Να 'χεις από την μάνα σου σαν σ' έφερνε στον κόσμο
κι όλου του κόσμου το πικρό να το χεις κάνει δυόσμο
Το θάνατό σου να 'χεις δει στα σπλάχνα σου γραμμένο
και όπου αγαπάς να περπατάς σε τόπο αναστημένο
Γειά σου Μάρκο
μηχανικέ του βλέμματος
Να χεις στο βλέμμα σου σπαθί φτιαγμένο από βαμβάκι
να σπάει με δάκρυ το σκληρό του κόσμου το γυαλάκι
Πρέπει να ξέρεις μηχανή να κόψεις μαύρα μάτια
σε μαύρα μάτια να κοπείς και να γενείς κομμάτια.
