Statcounter

να μας φυλάει ο Θεός από τον λαϊκό που ξέπεσε στη δημοσιογραφία

Τρίτη 18 Φεβρουαρίου 2014

Κώστα Ριτσώνη: Τραγούδια στα Μακάμια

Πριν από ένα χρόνο σχεδόν κυκλοφόρησε η συλλογή του ποιητή Κώστα Ριτσώνη "Τραγούδια στα Μακάμια", και αν υπάρχει ένας λόγος που δεν την παρουσιάσαμε αμέσως αυτός είναι πως ανήκει στην κατηγορία των βιβλίων που νομίζει κανείς ότι υπήρχαν από πάντα, συνεπώς δεν τους είναι αναγκαία καμία δημοσιότητα. Πρόκειται για τραγούδια...Πρόκειται για ποιήματα...Εικόνες από γυναίκες, πόλεις, μπουζουκτσήδες, ζωγράφους...Το λαϊκό που τραγουδάει και για τον εαυτό του, κι όποιος δεν καταλαβαίνει δεν ξέρει πού πατά και πού πηγαίνει...Δεν είναι έργα ενός εστέτ, ούτε διανοουμενίστικες κατασκευές που βλέπουν αφ' υψηλού το θέμα τους...Ο Κώστας Ριτσώνης συντηρεί -  χωρίς κόπο -  μια εξωφρενική αθωότητα απέναντι στον κόσμο, αυτή που του δίνει τη δυνατότητα να γράφει "Όλα τα κάνεις κούκλα μου/λεβέντισσα Τατιάνα, για τα μικρά αδερφάκια σου/ για τη φτωχή σου μάνα" αφήνοντας τη ζωή να ειρωνευτεί τη συμπονετική διαπιστωσή του. Τον ευχαριστούμε και για το βιβλίο αλλά και γιατί μας χάρισε ένα ανδρικό και ένα γυναικείο αντίτυπο με μια ελάχιστη διαφορά στην αφιέρωση. Και μέχρι να αρχίσουμε να ανεβάζουμε - με την άδειά του- το ηχητικό του αρχείο στο διαδίκτυο ας τον ακούσουμε σε αυτή την πρώτη ψηφιοποιήση που επιχειρήσαμε. Είναι τα "λεωφορεία", το τραγούδι που ανοίγει και τα Μακάμια,  σε δρόμο ουσάκ.