Οι καλλιτέχνες του λαϊκού πενταγράμμου ποτέ δεν τα μασάγαν απ' τον κόσμο που ήταν σάρκα τους. Έτσι ήρθε ένα βράδυ ο πιτσιρικάς στο μαγαζί που έπαιζε ο Ζαμπέτας, γείτονάς του, - ήδη ήτανε φίρμα- κι έκανε μεγάλη λεζάντα. Τον έπιασε ο Ζαμπέτας την επόμενη μέρα μέσα στη γειτονιά. "Έλα δω, ρε μαλακισμένο. Βλέπεις απέναντι το σπίτι που φτιάχνω;" Κούνησε καταφατικά το κεφάλι ο μικρός. "Ε, τα πορτοπαράθυρα είναι όλα πληρωμένα από σένα. Φύγε από δω, κι αν δω να ξανάρχεσαι στο μαγαζί, θα σου κόψω τα πόδια." Έτσι ένα άλλο βράδυ, ενώ είχε ξημερώσει και η ορχήστρα σηκωνόταν απ' το πάλκο, ένας άλλος πελάτης, σε ένα άλλο μαγαζί, έψαχνε κάτι κάτω απ' το τραπέζι του κι ήρθε κοντά του ο μπουζουξής που τον εγνώριζε και τον ερώτησε τι ψάχνει. Και όταν του είπε "τα κλειδιά της μηχανής", απάντησε εκείνος με μια φαινομενική αθωότητα: "μήπως τα είχες μαζί με τα κλειδιά από το σπίτι;". Έτσι καταλαβαίνεις καμιά φορά, απρόσμενα, πως ή πρέπει να φύγεις απ' τη νύχτα ή πρέπει να αλλάξεις μπουζουξίδικο.
Δευτέρα 29 Σεπτεμβρίου 2014
τα κλειδιά
Οι καλλιτέχνες του λαϊκού πενταγράμμου ποτέ δεν τα μασάγαν απ' τον κόσμο που ήταν σάρκα τους. Έτσι ήρθε ένα βράδυ ο πιτσιρικάς στο μαγαζί που έπαιζε ο Ζαμπέτας, γείτονάς του, - ήδη ήτανε φίρμα- κι έκανε μεγάλη λεζάντα. Τον έπιασε ο Ζαμπέτας την επόμενη μέρα μέσα στη γειτονιά. "Έλα δω, ρε μαλακισμένο. Βλέπεις απέναντι το σπίτι που φτιάχνω;" Κούνησε καταφατικά το κεφάλι ο μικρός. "Ε, τα πορτοπαράθυρα είναι όλα πληρωμένα από σένα. Φύγε από δω, κι αν δω να ξανάρχεσαι στο μαγαζί, θα σου κόψω τα πόδια." Έτσι ένα άλλο βράδυ, ενώ είχε ξημερώσει και η ορχήστρα σηκωνόταν απ' το πάλκο, ένας άλλος πελάτης, σε ένα άλλο μαγαζί, έψαχνε κάτι κάτω απ' το τραπέζι του κι ήρθε κοντά του ο μπουζουξής που τον εγνώριζε και τον ερώτησε τι ψάχνει. Και όταν του είπε "τα κλειδιά της μηχανής", απάντησε εκείνος με μια φαινομενική αθωότητα: "μήπως τα είχες μαζί με τα κλειδιά από το σπίτι;". Έτσι καταλαβαίνεις καμιά φορά, απρόσμενα, πως ή πρέπει να φύγεις απ' τη νύχτα ή πρέπει να αλλάξεις μπουζουξίδικο.
