Μία νύχτα, ο Τράβις βρέθηκε από το Τέξας
στην πλατεία Βικτωρίας, περπατώντας.
Βρήκε ένα υπόγειο μαγαζί και μπήκε.
Η τραγουδίστρια, ξανθιά, με μπλουζ φωνή
στην πλατεία Βικτωρίας, περπατώντας.
Βρήκε ένα υπόγειο μαγαζί και μπήκε.
Η τραγουδίστρια, ξανθιά, με μπλουζ φωνή
έλεγε κάτι μελωδίες σ' άγνωστες κλίμακες.
Κυρίως ένα τραγούδι, που το
επαναλάμβανε μέσα του σε greeklish
Κυρίως ένα τραγούδι, που το
επαναλάμβανε μέσα του σε greeklish
-αν και ακόμη τότε δεν είχαν επινοηθεί.
Ποτέ του δεν κατάλαβε γιατί,
αλλά, όπως έβλεπε
έναν ιθαγενή χορευτή να κινείται
διαρκώς κυκλικά γύρω
από ένα αόρατο κέντρο,
σκέφτηκε
διαρκώς κυκλικά γύρω
από ένα αόρατο κέντρο,
σκέφτηκε
-όχι χωρίς κάποια δόση μελαγχολίας:
το χειρότερο, Ναστάζια,
δεν είναι να μην αγαπάς
έναν άνθρωπο.
Αλλά να προσπαθείς
έναν άνθρωπο.
Αλλά να προσπαθείς
να αγαπήσεις ξανά
τον ίδιο άνθρωπο
τον ίδιο άνθρωπο
και να μη γίνεται.