Statcounter

να μας φυλάει ο Θεός από τον λαϊκό που ξέπεσε στη δημοσιογραφία

Παρασκευή 22 Οκτωβρίου 2010

με τη φωνή της Μαρίκας Νίνου

Επιστρέφουν ξαφνικά και πάντα λυπημένες κατά τα ξημερώματα.Με βλέμμα από τραγούδι σκοτεινό,λες και βαθαίνει απότομα προς την κατεύθυνση του ονείρου η ζωή,όπως η θάλασσα σωπαίνει έναν γκρεμό στο μαύρο.Κι έχουν για σώμα έρημα μεσημέρια του καλοκαιριού σ' εκείνο το χωμάτινο εξοχικό δρομάκι των παιδικών μας χρόνων,που έπρεπε να δροσίσουμε,να κατακάτσει η σκόνη.Κι όλες ένα απέραντο "εσύ", σαν άκτιστο οικόπεδο ή σαν αυλή χορταριασμένη, "θυμάσαι, αγάπη μου; θυμάσαι;",άλλες "γιατί με ξέχασες αγάπη μου;", κι όλες με τη φωνή της Μαρίκας Νίνου...