Ουσιαστικώς τα ρεμπέτικα τραγούδια είναι ερωτικές επιστολές.
Ο άνθρωπος είναι δύο.
Δεν σε αναπολώ παρά σαν μιάν όμορφη κοπέλα
( ω μεγαλείον των υψηλών γυναικών)
να έρχεσαι με την αγκαλιά γεμάτη άνθη,
και τότε σε φιλούσα και με αντιφιλούσες,
πίστη μου κι ελπίδα μου.
Αγάπησα κάποιαν κυπαρισσένια τέως άγνωστη που δεν ξεχνιέται.
Εορτή των Νεκρών η μέρα του χωρισμού.
Είπες παντού πως με μισείς, σαν όμως ξανανταμώσαμε,
την ύστατη φορά,
εδάκρυσες και με τρυφερότητα άπλωσες
το πολύτιμο φιλντισένιο χέρι σου στο ιδρωμένο μέτωπό μου.
Τώρα εδώ κοντά φτερουγίζεις- μακριά μου όσο ποτέ.
Με θυμάσαι άραγε ακόμη, φευγάτη αγάπη μου;
