Σήμερα πάω κ' εγώ στα ΚΕΥΑ. Η αγαπητή πατρίς
θέλει δοκίμους. Η μαμά Ελλάς προσφέρει άπειρες παραλλαγές
καταπιέσεως στα παιδιά της.
Βέβαιον πως θα με κόψουν. Ο φάκελλος...Γελάω μέσα μου.
Έκοψα ένα κλαδάκι μυγδαλιάς και φόρεσα κυριακάτικα
φωνή χαμόγελο ματιά και βήμα πρωτομαγιάς έγινα
ένας πολύ ευχάριστος κωμικός έγινα κι απ' την ανάποδη
αρχιμουσικός έτσι που πάω τελευταίος και μόνος
και με το κλαδάκι...
Σιγκοάλα Σιγκοάλα Σιγκοάαααλααα...
Είσαι ο ήλιος το φεγγάρι και το φως μου
τ' ομορφότερο στολίδι είσαι του κόσμου...
Όμορφο κορινθιακό πρωί ήλιος και θάλασσα και σκόνη σπαρτά και
κελαϊδίσματα ένας λοχίας μαχμουρλής για επικεφαλής
κ' εμείς στον πάτο του πρωιού βαριοί κι ασήκωτοι μολύβια...
Εμείς τα υπόλοιπα της 53 σειράς ανυπότακτοι εσωτερικού
εξωτερικού εξ αναβολών λόγω σπουδών αληθινών
ή φανταστικών εξ αναβολών για λόγους υγείας
αληθινούς φανταστικούς διανοούμενοι επιστήμονες
παρ' ολίγον επιστήμονες απόφοιτοι χωρίς επάγγελμα
στα εικοσιπέντε και στα εικοσιεφτά χαλασμένα στομάχια
αγύριστα κεφάλια φακελωμένοι γερασμένοι άντρες 33 ρετάλια
33 αχρείαστοι εκ του ασφαλούς για ένα πολεμοχαρή και υποτίθεται
ενδόξου παρελθόντος ελληνικό στρατό...
Εν δυο εν δυο στο ρυθμό του χασάπικου στο ρυθμό του
ζεϊμπέκικου μια διμοιρία για γέλια και για κλάματα
ένα μάτσο χάλια μέσα στο πασίχαρο λουλουδιασμένο
πρωί στο δρόμο για τα ΚΕΥΑ για τα πάντα και για το τίποτε...
Ο λοχίας σολάρει παγαίνοντας με τα μάτια κλειστά
τινάζοντας τις αρβύλες του με βίτσα λυγαριάς...
Μελαχρινή ομορφιά μου
παντοτεινή χαρά μου
Σιγκοάλα Σιγκοάλα Σιγκοάααλαααα....
