Του
Νίκου Τσίγκου
Νίκου Τσίγκου
"Μεσ' στην υπόγεια την ταβέρνα"
κι ούτε σερβίρουν λαδερά
το κλαυθμηρό μπουζούκι
σμίγει τους τόνους του με την κιθάρα
το πιάνο πάει κι έρχεται
σε τολμηρές ακροβασέις
και χύνεται νοσταλγικό τραγούδι
τρέμουν τα δάχτυλα στο κύπελο
τρέμουν κι οι ήχοι στον πυκνόν αγέρα.
Στην κάμαρα του βάθους
-να 'ναι το πίσω ή το μπροστά του αλόγου;-
ψήνεται μυρωδάτος καφές
τυρόπιττες προσμένουν τη σειρά τους
δίπλα από τα γλυκά ταψιού
και μέσα σ' άλλα βιταμινούχα
καμαρωτή κι η "ματωμένη Ελένη".
Όχι, δεν χρειάζεται κρασί
για να μεθύσεις
η μέθη αιωρείται στην ατμόσφαιρα
μαζί με των τσιγάρων τους καπνούς
χωνεύει στις κλειδώσεις
τα μυστικά κοιλώματα του σώματος
μερώνει τις ψυχές.
Ο Ίππος χρεμετίζει ηδονικά
μέσα στα τείχη της καινούριας Τροίας.