έκαστος στο είδος του

Επαγγελματικά χωρίσανε λόγω κάποιων διαφωνιών στις αρχές της δεκατίας του '60. Αλλού τράβηξε ο ένας, αλλού ο άλλος. Και πάντα τα λέγανε έξω απ' τα δόντια, χωρίς ποτέ να τσακωθούνε. Τα φερε έτσι η ζωή που βρεθήκανε και πάλι, τέλη της ίδιας δεκαετίας. Σ' ένα παρακμιακό μαγαζί, κάπου στην Πατησίων-"φιλαράκι, έλα να με δεις, να μου πεις τη γνώμη σου". Πήγε. Κάθισε σε όλο το πρόγραμμα. Και όταν έγινε φινάλε, και τον πλησίασε ο άλλος ρωτώντας "πώς σου φάνηκε; " το μόνο που του είπε ο φίλος του ήταν "καλά, δεύτερο μπουζούκι δεν υπήρχε για να πάρεις; Έπρεπε εσύ, ολόκληρος Χιώτης, να παίζεις, για να τραγουδάνε οι λεκάνες; " Κι ολόκληρος Χιώτης έσκυψε, έτσι μου είπε, το κεφάλι και δε μίλησε...