α, αυτά δεν είναι λαϊκά κορίτσια

Δεν είναι απλώς "τα λαϊκά κορίτσια"

Είναι τ'αγριολούλουδα

της ίδιας της ζωής τους. 

Γι'αυτό στα λούνα πάρκ

τα πλέον όμορφα αλλά και ταπεινά

βρίσκονται πάντα

πίσω από τον πάγκο της σκοποβολής.

Της σκοποβολής,επαναλαμβάνω, 

 με το προνόμιο 

να σου χαρίσουν ένα δώρο

ακόμη κι όταν δεν πετυχαίνεις

 εις τους στόχους σου. 

Αντέχουν τα λαϊκά κορίτσια, 

δεν αρρωσταίνουν, 

πεθαίνουν μόνο ακαριαία

ή κόβονται όπως τα αγριολούλουδα

υπό το βάρος κάποιας αυθαίρετης
ιδιόκτητης αισθητικής
με τσιμεντόλιθους
κι έτσι μετατρέπονται σε
μια υπέροχη συμφωνία εγχόρδων
για ένα πέτο και  ανθοδοχείο
σε λευκό μάρμαρο.

Κυρίως δε δείχνουν πεινασμένα
τα λαϊκά κορίτσια

παρ' ό,τι ταξιδεύουν στην πρωτεύουσα

να γίνουν τραγουδίστριες ή δασκάλες,
και από περηφάνεια

πετάνε ένα πιάτο φαγητό

στην τουαλέτα

Νέα Ζωή-Χαιδάρι -Ελευσίνα

γιατί μου λέτε ψέματα;

φωνάζουν, 

μας ερωτεύονται καμιά φορά 

τα λαϊκα κορίτσια

πιστεύοντας ότι  εμείς

δεν είμαστε το ίδιο λαϊκοί

και πως θα τα συνεφέρουμε

απ'τη ζωή τους, 

κι αυτό είναι 

το μόνο ψέμα που τους είπαμε

όπως γυρίζαμε τα βράδια

από την ξύλινη παραθαλάσσια

εξέδρα γεμάτη με τραγούδια λαϊκά

κι αγριολούλουδα.

Στον Βασίλη Λαλιώτη