Δεν ξέρω τι πήγαινε αλλιώς τότε
και έβγαιναν τέτοια τραγούδια
σωρός, σαν τα λουλούδια
στα άχτιστα ακόμη
οικόπεδα της Νέας Μάκρης.
Ίσως να' ταν οι λύπες που 'ρθαν
περισσότερες
περισσότερες
ίσως ήτανε πιο πολλές
εκείνες που θα έρχονταν αργότερα
όμως
όμως
ήτανε κι άλλοι οι άνθρωποι.
Έφευγε ο ένας εξορία
κι έμενε μια γυναίκα πίσω
και περίμενε,
δεν έβαζε λάικ στο facebook
ρε φίλε.
Και δεν είναι πως
δε γράφονται
πια τέτοια τραγούδια.
πια τέτοια τραγούδια.
Είναι ότι
οι άνθρωποι πια
γράφονται μέσα μας
μόνο με τη φωτογραφία
του προφίλ τους.
μόνο με τη φωτογραφία
του προφίλ τους.