το παιδί από τους Ελεύθερους πολιορκημένους αποκτάει φωνή

Αυτό το τραγούδι με τον Μάριο Κώστογλου δεν είναι τραγούδι. Είναι μάθημα νεοελληνικής ιστορίας. Είναι τα απομνημονεύματα του Μακρυγιάννη σε τρία λεπτά. Είναι το παιδί από τους Ελεύθερους πολιορκημένους που εδώ αποκτάει φωνή .Είναι ο Μάριος Κώστογλου που δεν μπορεί να πει ένα στίχο και σφίγγει το πρόσωπο για να μην κλάψει, ενώ τα όργανα συνεχίζουν και παίζουν: "μακριά απ' της μάνας μου την αγκαλιά", για να κλαίμε στη θέση του εμείς. Για μια μητέρα που εκτελέστηκε το 1948 στο Γεντί Κουλέ. Αυτό το τραγούδι με τον Μάριο Κώστογλου είναι η έξοδος από την σημερινή αηδία. Κύριε Κώστογλου, σας ευχαριστώ.