Statcounter

να μας φυλάει ο Θεός από τον λαϊκό που ξέπεσε στη δημοσιογραφία

Τετάρτη 8 Σεπτεμβρίου 2010

Μια γυναίκα στην πάροδο της αθανασίας


'Αγνωστο κέντρο, αθανασίας πάροδος, γυναίκα, άσημη λαϊκή φωνή. Κλείνει τα μάτια όταν τραγουδάει. Στίχους λεπίδι ανασαίνει, να μαχαιρώνουν ερημιές όταν γλυκοχαράζει. Έχει μακριά μαύρα μαλλιά. Κάποτε μπλέκονται με τα κλειδιά του μπουζουκιού. Όπως σηκώνεται κανείς για να χορέψει, ζυγίζει το κομμάτι και τον προσκαλεί, του επιτρέπει την είσοδο στο χώρο της, ένα αρχαίο «έλα» ξεδιπλώνει. Εκεί υπάρχει το έψιλον του έρωτα, το άλφα γιώτα από το αίμα. Δεν έχει χρόνο ν’ αναρωτηθεί, να αμφιβάλει. Κάθε φορά στην τελευταία νότα την περιμένει ένα παιδί και ο ουσάκ δρόμος του βίου. Άσημη λαϊκή φωνή, από εκείνες που λένε οι ειδικοί "αντικειμενικές", κλείνει τα μάτια , όταν τραγουδάει σε άδεια μαγαζιά.