Τα φιλαράκια μου καπνίζουν ασταμάτητα. Μεθάνε μ’ ένα ποτήρι μπύρα. Λένε διαρκώς τα ίδια, ακόμα κι αν τα ίδια συζητάγανε πριν από πέντε λεπτά και τα είχανε εξαντλήσει. Συνήθως διαφωνούν χωρίς προσπάθεια. Άλλοτε, χωμένοι από παλιά μέσα στην παρεξήγηση, ζητάνε ένα λόγο για να μη συμφωνήσουν. Μαλώνουν χωρίς αιτία αλλά με σοβαρή αφορμή και έχουν πάντοτε δίκιο όταν προσβάλλονται.Τα φιλαράκια μου είναι κάτι τελειωμένοι-και τελειωμένοι όχι τώρα. Απ’ την αρχή τελειωμένοι ήτανε. Τις προάλλες ένας από αυτούς υποστήριζε ότι είχε ακούσει τον Άκη Πάνου να κλείνει την απολογία του με τους στίχους :
«Ρίξτε μου όσα θέλετε,
ισόβια και βάλε,
γιατί στην έξω φυλακή
θά ‘χω κακό φινάλε».
Με ανησύχησε κάπως, γιατί δεν είπε τίποτα άλλο όλο το βράδυ...
